пресрàмвам се, -аш се, несв.; пресрàмя се, -иш се, мин. св. -их се, св., непрех. Преставам да се срамувам, надвивам срама си. Една мома се пресрами и го покани да пее. Величков. Да дода... Ами малко ме е срам... — Ще се пресрамиш, — продължи тя настойчиво. Влайков. Най-сетне Лазар се пресрамва и спира едного от прислугата. Л. Стоянов.
|